Delen
Verslag

La Thuile - Col Belvedère

Italië - Valle d'Aosta

La Thuile - Col Belvedère

04.08.2024

Extract uit het reisverslag     2024 - Valle d'Aosta - Nationaal park Gran Paradiso

Er ligt opnieuw een zonnige dag op ons te wachten, al start die aanvankelijk eerder met een gesluierd zonnetje. Het lijkt erop dat we ons zeker al de eervolgende week geen zorgen hoeven te maken voor minder goed weer. Er wordt blijvend zonnig weer voorspeld, dus op dat vlak hebben we zeker al geluk.

Zoals gisterenavond afgesproken zal het vandaag een wandeling worden die start vanaf het bergstation van een stoeltjeslift die vertrekt in La Thuile op een 10-tal minuutjes stappen vanaf de camperplaats waar we momenteel staan. Het is het enige liftje dat tijdens de zomer blijkt te gaan van een uitgebreid liften-complex tot eer en glorie van de wintersport. We zitten hier op de rand van het Nationaal park Gran Paradiso, waardoor er nog liften aanwezig zijn. Dit is niet zo in het hart van het park. Een park dat trouwens aansluiten met het Parc national de la Vanoise en op die manier één aansluitend beschermd natuurgebied vormt over de landsgrenzen van Frankrijk en Italië heen. Deel van dat natuurbehoud is dat het niet (of zeer beperkt) geëxploiteerd wordt voor wintersport, behoudens aan de randen en dus bij deze ook in La Thuile.

Omdat ik (papa) niet zo kick op stoeltjesliften (:-)), besluit ik naar boven te fietsen. In de heenweg doe ik dat via het pad dat ‘zig-zagt’ langs de stoeltjeslift. Een pittige klim waar ik toch uit veiligheid 3 maal afstap en een stukje te voet doe omdat de ondergrond te onregelmatig is. Maar op zo’n 30 minuten sta ik toch boven. Wel beseffende dat afdalen langs datzelfde pad geen goed idee is. Dat zal ik straks doen via een geasfalteerde weg die bijna tot aan het bergstation van de lift komt.

We komen met ons 3 quasi gelijktijdig boven aan. Nadat de fiets goed op slot is gedaan en veilig kan worden achter gelaten, starten we aan onze wandeling naar Col Belvedère. Een punt dat zich bevindt op de grens Italië-Frankrijk. Altijd leuk om een dergelijk grenswandeling te maken. Het is een uitgesproken panorama-wandeling met enerzijds zicht op de gletsjers van het Nationaal park Gran Paradiso, maar anderzijds ook op de Mont Blanc-regio. De Mont Blanc zelf blijft zich de hele dag deels verstoppen achter de wolken.

Een wandeling als deze geeft een dubbel gevoel: enerzijds is het heel mooi vanwege de panorama’s, maar anderzijds is het dan weer lelijk doordat de landschappen deels zijn verprutst voor en door de wintersport. Maar dat laatste laten we niet aan ons hartje komen en we genieten vooral van de mooie zaken.

De wandeling gaat van Col Belvedère terug langs dezelfde weg naar het bergstation van de stoeltjeslift. Zoals al aangegeven, gaat de fietstocht deze keer langs geasfalteerde wegen en daal ik rustig (en dus hard remmend) af naar La Thuile. Dit is in kilometers een pak langer dan het pad van deze ochtend, maar voor de afdaling wel een heel stuk veiliger. Wanneer ik aan de camper arriveer, zijn mama en Lisa al een tijdje terug.

We genieten nog van de avond en bespreken de plannen voor morgen. Dat is een tocht vanuit Arpy, niet zo heel ver gelegen van La Thuile (waar we nu staan). In die mate zelfs dat er een bus van La Thuille naar Arpy rijdt en stopt op de startplaats van de wandeling. Alleen is het vervelende dat we dan pas laat aan de wandeling kunnen beginnen. Om die reden besluiten we ons morgenvroeg met de mobilhome te verplaatsen en zelf naar Arpy te rijden en ons daar te parkeren. Wanneer we vroeg genoeg vertrekken, moeten we daar zeker een plaatsje vinden.


Info